Psalms-4 – சங்கீதம்-4
| சங்கீதம்-4 | Psalms-4 |
|---|---|
| 1.என் நீதியின் தேவனே, நான் கூப்பிடுகையில் எனக்குச் செவிகொடும்; நெருக்கத்தில் இருந்த எனக்கு விசாலமுண்டாக்கினீர்; எனக்கு இரங்கி என் விண்ணப்பத்தைக் கேட்டருளும். | 1. To the chief Musician on Neginoth, A Psalm of David. Hear me when I call, O God of my righteousness: thou hast enlarged me when I was in distress; have mercy upon me, and hear my prayer. |
| 2.மனுபுத்திரரே, எதுவரைக்கும் என் மகிமையை அவமானப்படுத்தி, வீணானதை விரும்பி, பொய்யை நாடுவீர்கள். (சேலா.) | 2. O ye sons of men, how long will ye turn my glory into shame? how long will ye love vanity, and seek after leasing? Selah. |
| 3.பக்தியுள்ளவனைக் கர்த்தர் தமக்காகத் தெரிந்துகொண்டாரென்று அறியுங்கள்; நான் கர்த்தரை நோக்கிக்கூப்பிடுகையில் அவர் கேட்பார். | 3. But know that the LORD hath set apart him that is godly for himself: the LORD will hear when I call unto him. |
| 4.நீங்கள் கோபங்கொண்டாலும், பாவஞ்செய்யாதிருங்கள்; உங்கள் படுக்கையிலே உங்கள் இருதயத்தில் பேசிக்கொண்டு அமர்ந்திருங்கள். (சேலா.) | 4. Stand in awe, and sin not: commune with your own heart upon your bed, and be still. Selah. |
| 5.நீதியின் பலிகளைச் செலுத்தி, கர்த்தர்மேல் நம்பிக்கையாயிருங்கள். | 5. Offer the sacrifices of righteousness, and put your trust in the LORD. |
| 6.எங்களுக்கு நன்மை காண்பிப்பவன் யார் என்று சொல்லுகிறவர்கள் அநேகர்; கர்த்தாவே, உம்முடைய முகத்தின் ஒளியை எங்கள்மேல் பிரகாசிக்கப்பண்ணும். | 6. There be many that say, Who will show us any good? LORD, lift thou up the light of thy countenance upon us. |
| 7.அவர்களுக்குத் தானியமும் திராட்சரசமும் பெருகியிருக்கிறகாலத்தின் சந்தோஷத்தைப்பார்க்கிலும், அதிக சந்தோஷத்தை என் இருதயத்தில் தந்தீர். | 7. Thou hast put gladness in my heart, more than in the time that their corn and their wine increased. |
| 8.சமாதானத்தோடே படுத்துக்கொண்டு நித்திரைசெய்வேன்; கர்த்தாவே, நீர் ஒருவரே என்னைச் சுகமாய்த் தங்கப்பண்ணுகிறீர். | 8. I will both lay me down in peace, and sleep: for thou, LORD, only makest me dwell in safety. |
Psalms 4 – சங்கீதம் 4 விளக்கம்
1. (நெகினோத்தென்னும் வாத்தியத்தில் வாசிக்க இராகத்தலைவனுக்கு ஒப்புவிக்கப்பட்ட தாவீதின் சங்கீதம்.) என் நீதியின் தேவனே, நான் கூப்பிடுகையில் எனக்குச் செவிகொடும்; நெருக்கத்தில் இருந்த எனக்கு விசாலமுண்டாக்கினீர்; எனக்கு இரங்கி, என் விண்ணப்பத்தைக் கேட்டருளும்.
தாவீது தனது ஜெபத்தைத் தொடங்குகிறார். அவர் கடவுளை “என் நீதியின் தேவனே” என்று அழைக்கிறார். இதன் மூலம், கடவுள் நீதியுள்ளவர் என்றும், தனக்கும் நீதி செய்வார் என்றும் நம்புகிறார். அவர் “கூப்பிடுகையில் எனக்குச் செவிகொடும்” என்று வேண்டுகிறார். கடந்த காலத்தில் கடவுள் தனக்குச் செய்த உதவிகளை நினைவுபடுத்துகிறார்: “நெருக்கத்தில் இருந்த எனக்கு விசாலமுண்டாக்கினீர்.” அதாவது, தான் கஷ்டத்தில் இருந்தபோது, கடவுள் தனக்கு இக்கட்டிலிருந்து விடுதலை தந்து, ஒரு பரந்த, சுதந்திரமான இடத்திற்கு அழைத்து வந்தார். எனவே, இப்போதும் தனக்கு “இரங்கி, என் விண்ணப்பத்தைக் கேட்டருளும்” என்று மன்றாடுகிறார்.
2. மனுபுத்திரரே, எதுவரைக்கும் என் மகிமையை அவமானப்படுத்தி, வீணானதை விரும்பி, பொய்யை நாடுவீர்கள். (சேலா.)
இந்த வசனத்தில், தாவீது தன் எதிரிகளான “மனுபுத்திரரை” நேரடியாகப் பார்த்துப் பேசுகிறார். அவர் ஏன் தனது “மகிமையை அவமானப்படுத்துகிறார்கள்” (அதாவது, தனது கௌரவத்தைக் குறைத்து, இழிவுபடுத்துகிறார்கள்) என்று கேள்வி கேட்கிறார். மேலும், அவர்கள் “வீணானதை விரும்பி” (பயனற்ற, அர்த்தமற்ற காரியங்களை நாடி), “பொய்யை நாடுவார்கள்” (உண்மையற்றதை, வஞ்சனையைத் தேடுவார்கள்) என்றும் கேட்கிறார். இது தாவீதின் நிலையை அறியாமலும், கடவுளின் திட்டத்தைப் புரிந்துகொள்ளாமலும், வீண் முயற்சிகளைச் செய்யும் மனிதர்களின் அறியாமையைக் குறிக்கிறது. (சேலா) என்பது இங்கு சிந்தனைக்கான ஒரு இடைநிறுத்தத்தைக் குறிக்கலாம்.
3. பக்தியுள்ளவனைக் கர்த்தர் தமக்காகத் தெரிந்துகொண்டாரென்று அறியுங்கள்; நான் கர்த்தரை நோக்கிக் கூப்பிடுகையில் அவர் கேட்பார்.
தாவீது தனது எதிரிகளுக்கு ஒரு முக்கியமான உண்மையை அறிவிக்கிறார்: “பக்தியுள்ளவனைக் கர்த்தர் தமக்காகத் தெரிந்துகொண்டார்”. இங்கே “பக்தியுள்ளவன்” என்பது தாவீதைக் குறிக்கிறது, ஆனால் பொதுவாக, கடவுளுக்கு உண்மையுள்ளவர்களைக் குறிக்கிறது. கடவுள் தன் விசுவாசிகளைத் தனக்கென்று தனியாகப் பிரித்தெடுத்துள்ளார், அவர்களுக்குச் சிறப்பு கவனம் செலுத்துகிறார் என்பதை எதிரிகள் உணர வேண்டும். எனவே, “நான் கர்த்தரை நோக்கிக் கூப்பிடுகையில் அவர் கேட்பார்” என்று தாவீது உறுதியுடன் கூறுகிறார். இது கடவுளின் விசுவாசத்தைக் கேட்டறிந்து பதிலளிக்கும் தன்மையை வலியுறுத்துகிறது.
4. நீங்கள் கோபங்கொண்டாலும், பாவஞ்செய்யாதிருங்கள்; உங்கள் படுக்கையிலே உங்கள் இருதயத்தில் பேசிக்கொண்டு அமர்ந்திருங்கள். (சேலா.)
தாவீது தன் எதிரிகளுக்கு (அல்லது பொதுவாக, கலகம் செய்பவர்களுக்கு) ஒரு அறிவுரையைக் கொடுக்கிறார். அவர்கள் “கோபங்கொண்டாலும்” (கோபத்தால் தூண்டப்பட்டாலும்), “பாவம் செய்யாதிருங்கள்” என்று எச்சரிக்கிறார். கோபம் பாவத்திற்கு வழிவகுக்கலாம், எனவே கோபத்தைக் கட்டுப்படுத்த வேண்டும். அதற்கு ஒரு வழி: “உங்கள் படுக்கையிலே உங்கள் இருதயத்தில் பேசிக்கொண்டு அமர்ந்திருங்கள்.” இது அமைதியாக, தனிமையில், இரவில் படுக்கையில் இருக்கும்போது, தங்கள் செயல்களையும் எண்ணங்களையும் பற்றி ஆழ்ந்து சிந்தித்துப் பார்க்கும்படி அழைப்பு விடுக்கிறது. தங்கள் இருதயத்தைச் சோதித்துப் பார்த்து, அமைதியாக இருக்க வேண்டும். (சேலா) ஒரு சிந்தனைக்கான இடைநிறுத்தத்தை இங்கே மீண்டும் குறிக்கிறது.
5. நீதியின் பலிகளைச் செலுத்தி, கர்த்தர்மேல் நம்பிக்கையாயிருங்கள்.
இந்த வசனம் கடவுளைப் பிரியப்படுத்துவதற்கான வழியைக் காட்டுகிறது. “நீதியின் பலிகளைச் செலுத்துங்கள்” என்பது சரியான நோக்கத்துடன், உண்மையான மனதுடன் கடவுளுக்குச் செய்யப்படும் காணிக்கைகள், அதாவது கடவுளுக்குப் பிரியமான காரியங்கள், நீதி, நேர்மை, கீழ்ப்படிதல் போன்றவற்றைச் செய்வது. வெறும் சடங்குகளாக இல்லாமல், சரியான இருதய மனப்பான்மையுடன் கடவுளை வழிபடுவது. அத்தகைய காரியங்களைச் செய்த பிறகு, “கர்த்தர்மேல் நம்பிக்கையாயிருங்கள்”. கடவுள் நிச்சயமாக உங்கள் விசுவாசத்திற்கும், கீழ்ப்படிதலுக்கும் ஏற்ற பலனைத் தருவார் என்று நம்புங்கள்.
6. எங்களுக்கு நன்மை காண்பிப்பவன் யார் என்று சொல்லுகிறவர்கள் அநேகர்; கர்த்தாவே, உம்முடைய முகத்தின் ஒளியை எங்கள்மேல் பிரகாசிக்கப்பண்ணும்.
பலர் வாழ்க்கையில் “நன்மை காண்பிப்பவன் யார்” என்று கேட்டு, வழிகாட்டலோ அல்லது ஆசீர்வாதமோ இல்லாமல் இருக்கிறார்கள். இது பொதுவாக உலகின் அலைக்கழிப்பைக் குறிக்கிறது. இதற்குப் பதிலாக, தாவீது கடவுளிடம் ஒரு ஜெபம் செய்கிறார்: “கர்த்தாவே, உம்முடைய முகத்தின் ஒளியை எங்கள்மேல் பிரகாசிக்கப்பண்ணும்.” கடவுளின் முகத்தின் ஒளி என்பது அவருடைய தயவு, பிரசன்னம், ஆசீர்வாதம் மற்றும் இரக்கத்தைக் குறிக்கிறது. இது இருளிலும், நிச்சயமற்ற நிலையிலும், கடவுளின் வெளிச்சத்தையும், வழிகாட்டுதலையும், பாதுகாப்பையும் தேடுவதைக் காட்டுகிறது.
7. அவர்களுக்குத் தானியமும் திராட்சரசமும் பெருகியிருக்கிறகாலத்தின் சந்தோஷத்தைப்பார்க்கிலும், அதிக சந்தோஷத்தை என் இருதயத்தில் தந்தீர்.
உலக மக்கள் தங்கள் செல்வத்தில் (தானியமும் திராட்சரசமும் பெருகியிருப்பது) மகிழ்ச்சி காணும்போது, தாவீதுக்குக் கடவுள் அதைப் பார்க்கிலும் “அதிக சந்தோஷத்தை என் இருதயத்தில் தந்தீர்” என்று கூறுகிறார். இது உலகப்பிரகாரமான சந்தோஷங்களுக்கும், கடவுள் கொடுக்கும் ஆவிக்குரிய சந்தோஷத்திற்கும் உள்ள வித்தியாசத்தை வலியுறுத்துகிறது. கடவுளின் பிரசன்னம், பாதுகாப்பு மற்றும் அவருடைய வார்த்தையில் உள்ள மகிழ்ச்சி, உலக ஆதாயங்களை விட மேலானது.
8. சமாதானத்தோடே படுத்துக்கொண்டு நித்திரைசெய்வேன்; கர்த்தாவே, நீர் ஒருவரே என்னைச் சுகமாய்த் தங்கப்பண்ணுகிறீர்.
சங்கீதம் 3 இல் தாவீதுக்கு ஏற்பட்ட அனுபவம் மீண்டும் இங்கே வலியுறுத்தப்படுகிறது. தனக்கு எதிராகப் பல எதிரிகள் இருந்தாலும், தாவீது “சமாதானத்தோடே படுத்துக்கொண்டு நித்திரைசெய்வேன்” என்று உறுதியுடன் கூறுகிறார். இதற்குக் காரணம், “கர்த்தாவே, நீர் ஒருவரே என்னைச் சுகமாய்த் தங்கப்பண்ணுகிறீர்”. கடவுள் மட்டுமே தனக்கு உண்மையான பாதுகாப்பையும், நிம்மதியையும் தருபவர் என்பதை அவர் உணர்ந்திருக்கிறார். மனித பாதுகாப்பு அல்ல, மாறாக கடவுளின் பாதுகாப்பு மட்டுமே உண்மையான சமாதானத்தைத் தரும்.
சுருக்கமாக, சங்கீதம் 4 ஒரு தியான மற்றும் நம்பிக்கையின் ஜெபம். தாவீது தனக்கு எதிராகக் கிளம்பியவர்களுக்கு எச்சரிக்கை விடுக்கிறார், கடவுளின் பக்தர்களுக்கு அவரது பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்துகிறார். மேலும், உலக இன்பங்களை விட கடவுள் தரும் ஆவிக்குரிய சந்தோஷம் மேலானது என்றும், கடவுளின் பிரசன்னத்தால் மட்டுமே உண்மையான சமாதானத்தையும், பாதுகாப்பையும் பெற முடியும் என்றும் எடுத்துரைக்கிறார்.
