christians ஐயனே ! உமது திருவடி களுக்கே
1.ஐயனே ! உமது திருவடி களுக்கே
ஆயிரந்தரந் தோத்திரம் !
மெய்யனே ! உமது தயைகளை அடியேன்
விவரிக்க எம்மாத்திரம்?
2. சென்றதாம் இரவில் தேவரீரென்னைச்
சேர்ந்தர வணைத்தீரே:
அந்தடைவாயிப் பகலிலுங் கிருபை
யாகவா தரிப்பீரே .
3.இருதயந் தனை நீர் புதியதே யாக்கும்
ஏழையைக் குணமாக்கும்
கருணையாய் என்னை உமதகமாக்கிக்
கன்மமெல்லாம் போக்கும்.
4. நாவிழி செவியை நாதனே, இந்த
நாளெல்லாம் நீர் காரும்.
தீவினை விலகி நான் திருமுகம் நோக்க
தெய்வமே , அருள் கூரும் .
5.கைகாலால் நான் பவம் புரியாமல்
சுத்தனே துணை நில்லும்
துய்யனே , உம்மால் தான் எனதிதயம்
தூய் வழியே செல்லும்.
6. ஊழியந் தனை நான் உண்மையாய்ச் செய்ய
உதவி நீர் செய்வீரே .
ஏழை நான் உமக்கே இசையானால் ஆவி
இன்பமாய்ப் பெய்வீரே.
7. அத்தனே ! உமது மகிமையை நோக்க
அயலான் நலம் பார்க்கச்
சித்தமாய் அருளும், மெய் விசுவாசம்
தேவனே உமக் கேற்க.
8. இன்றும் என்மீட்பைப் பயம் நடுக்கத்தோ
டேயடியேன் நடத்தப்
பொன்றிடா பலம் தாரும் , என் நாளைப்
பூவுலகில் கடத்த
9. இந்த நாளிலுமே திருச்சபை வளர
ஏகா தயைகூரும்
தந்தையே , நானதற் குதவியாயிருக்கத்
தற்பரா வரந் தாரும்
Aiyanae umathu thiruvadi kalukkae
aayirantharan thoththiram
meyyanae umathu thayaikalai atiyaen
vivarikka emmaaththiram
Sentathaam iravil thaevareerennaich
serththaravannaiththeerae
anthataivaayip pakalilung kirupai
yaakavaa tharippeerae
Iruthayan thanaineer puthiyathae yaakkum
aelaiyaik kunamaakkum
karunnaiyaay ennai umathakamaakkik
kanmamellaam pokkum
Naavili seviyai naathanae intha
naalellaam neer kaarum
theevinai vilakinaan thirumukam Nnokka
theyvamae arulkoorum
Kaikaalaal naan pavampuriyaamal
suththanae thunnainillum
thuyyanae ummaal thaan enathithayam
thooyvaliyae sellum
Ooliyan thanainaan unnmaiyaaych seyya
uthavi neer seyveerae
aelainaan umakkae isaiyanal aavi
inpamaayp peyveerae
Aththanae umathu makimaiyai Nnokka
ayalaan nalam paarkkach
siththamaay arulum meyvisuvaasam
thaevanae umakkaerka
Intum enmeetpaip payam nadukkaththo
taeyatiyaen nadaththap
pontidaa palamae thaarum en naalaip
poovulakil kadaththa
Intha naalilumae thiruchchapai valara
aekaa thayaikoorum
thanthaiyae naanathar kuthaviyaayirukkath
tharparaa varanthaarum
அவனுக்கு அறுநூற்றொரு வயதாகும் வருஷத்தில், முதல் மாதம் முதல் தேதியிலே பூமியின்மேல் இருந்த ஜலம் வற்றிப்போயிற்று; நோவா பேழையின் மேல்தட்டை எடுத்துப்பார்த்தான்; பூமியின்மேல் ஜலம் இல்லாதிருந்தது.
ஆதியாகமம் | Genesis: 8
